'Ik wil niet meer.....'

Laren-Vorden 14 km (nog 244 te gaan)
2 mei 2012

De laatste loopdag. Vandaag lopen we deel 1 van het Pieterpadboekje uit (Dat is de onmisbare routebeschrijving; deze bestaat uit twee delen) Volgende vakantie beginnen we in boekje deel 2.
Veertien kilometer maar, vandaag. Daar draaien we onze hand niet voor om tegenwoordig. Hoewel, meestal komt er een moment dat Joris er genoeg van heeft. Vandaag ook weer. 'Was ik er maar nooit aan begonnen,' klaagt hij halverwege. Dat hij klaagt is niet fijn, maar erger is nog dat zijn tempo ook zo terug loopt. Om de haverklap staat hij dan stil en als hij loopt gaat het zo langzaam. Hier wordt ik altijd letterlijk moe van. Mijn rugzak lijkt gevuld met lood als dit het tempo wordt.
Gelukkig is de oplossing simpel. Zoals ik al zei houdt Joris van kletsen. Een vraag over bijvoorkeur Pokemon (of een andere serie bij gebrek aan beter) en hij kan weer kilometers vooruit. En zo komen we rond een uur of twee al in Vorden aan. Deze keer kunnen we met de trein naar huis. Onze vakantie zit er op.

200 km!

Holten-Laren 15 km (nog 258 te gaan)
1 mei 2012

mooie plekjes

Eigenlijk zouden we bij tante Nel logeren. Dat stond al vast toen we uit Pieterburen vertrokken. Ze woont namelijk in dit gebied aan het Pieterpad. Helaas zit ze op het passagemoment in Frankrijk. Het is tenslotte vakantie. Het werd dus camping Holterberg. Niet dat Joris daar rouwig om is, hoor; het is een camping met zwembad. Na zo'n warme dag vind hij dat niet erg. In het zwembad vind hij ook al snel het 'vriendje van de dag'. Dat heb je als rondtrekkend kind; iedere dag een ander vriendje.
Volgens de weersvoorspellingen zou het vandaag gaan regenen. De hele dag. Alleen maar regen. Omdat het, toen we heel vroeg wakker werden, nog droog was, besloten we snel op te staan en alles in te pakken. Niets is zo vervelend als in de regen in te moeten pakken, vind ik. Ons tentje is ook zo klein dat je er echt niets anders in kan doen dan slapen. Dan liever maar wat vroeger op staan.
Op de camping is nog geen menselijk geluid te horen. Overal is het nog stil. Heel zachtjes pakken we alles in. Gisteren hebben we geen boodschappen gedaan dus ontbijten doen we pas na de eerste twee kilometer.

korte pauze

De lucht ziet grauw. Het spoort ons aan nog sneller te werken. Misschien kunnen we nog een stukje lopen voordat de buien echt losbarsten. IJdele hoop, zo blijkt. Precies na de eerste drie stappen barst de bui los. In het toiletgebouw hijsen we ons in de regenkleding. Dat is best een gedoe met rugzakken op.
Welgemoed begeven we ons naar buiten, de regen in.
Als we de camping af lopen is het al weer droog. De hele dag geen spatje regen meer gehad!

In Laren vinden we een erg leuke boerderijcamping. De perfecte afsluiting voor een fijne dag. (en stiekem zijn we ondertussen de 200 km gepasseerd!)

Pieterpadgenoten

Hellendoorn-Holten 16 km (nog 273 te gaan)
30 april 2012


Joris had er zin in! 's Ochtends vroeg stond hij al te popelen om weg te gaan. Na de eerste tien kilometer was z'n zin overigens al een stuk minder.
Het was een warme dag. We waren om negen uur al vertrokken, maar het vroege tijdstip weerhield ons er niet van om al snel onze jassen en truien uit te trekken. Ineens was het wel erg heet in vergelijking met de voorgaande dagen. Heerlijk! En een erg mooie tocht over de Sallandse heuvelrug.

bepakt en bezakt

Kijk, dat is het leuke van zo'n tocht door Nederland. Lopend ontdek je eigenlijk pas hoe mooi ons land is. En vooral ook, hoe afwisselend!


We komen verschillende Pieterpadwandelaars tegen. Sommigen lopen de route heel snel, anderen een etappe per keer. Sommigen lopen 'm alleen, anderen met een groep. Maar altijd zijn ze herkenbaar aan het Pieterpadboekje in hun hand. Zonder dat boekje met uitgebreide routebeschrijving is het pad eigenlijk niet te lopen. Op een regenachtige dag is dat wel eens lastig, want aan een verregend boekje heeft niemand iets. Enfin, niet iets om ons vandaag zorgen over te maken.

De lange pauze

Joris praat graag met mensen. Bij gebrek aan mensen praat hij ook wel tegen zichzelf. Meestal praat hij tegen mij. Zeker tijdens onze tochten. Soms tot mijn oren ervan tuuteren. Ook hij is dan blij met de andere wandelaars. Hij vind het heerlijk om ervaringen uit te wisselen. Meestal is het een korte ontmoeting.Vandaag niet. We komen een leuk, iets ouder echtpaar tegen dat geen bezwaar lijkt te hebben tegen wat gezelschap. Al pratend met hen glijden de kilometers voorbij. Zulke ontmoetingen zijn pas de spreekwoordelijke 'kersen op de taart,' denk ik terwijl we verder lopen. Dit is echt genieten voor ons allemaal. Na een korte pauze op een prachtig plekje lopen we afzonderlijk verder. De meeste wandelaars gaan nou eenmaal sneller dan wij.